Ostatni słoneczny dzień wakacji upłynął uczestnikom zespołu Śwarni Lubomiyrzanie na wędrówkach po górach, gdzie pojechali dzięki Stowarzyszeniu na rzecz wspierania młodych talentów z Lubomierza, fundującemu wycieczkę na Podhale. Już w Rabce dołączył do nas Pan przewodnik, a zarazem ratownik Mlekodaj,  który  w ciekawy sposób przedstawiał miejsca mijane podczas jazdy m.in. skansen w Rabce, otaczające Zakopiankę góry przeplatając legendy i inne opowieści. 

Gdy dotarliśmy do pierwszego punktu naszej wycieczki, po wyjściu z autobusu Pan przewodnik „zrobił przegląd” małych turystów, zwracając uwagę na buty i ubranie, a także ich formę, po czym oznajmił, że się „nadają” na wyprawę, którą zaplanował. Była to Góra Obłazowa w okolicy przełomu Białki, znajdująca się w Nowej Białej koło Nowego Targu. Wspięliśmy się na nią stromą skalną ścieżką i z góry oglądaliśmy piękny widok na okolicę: Przełom Białki, Gorce, Pieniny i Tatry. Po zejściu w okolicę rzeki, prowadzący opowiadał o zwyczajach zbójników, by zaprowadzić nas do Jaskini Obłazowej, która została nazwana świętym miejscem dla archeologów z powodu odkryć, których tam dokonano m. in. najstarszy bumerang świata wykonany z ciosu mamuta datowany ok. 23  0000 lat p.n.e.

Kolejne miejsce, do którego dotarliśmy to Głodówka znajdująca się w okolicy Bukowiny Tatrzańskiej. Tam obok schroniska, zobaczyliśmy przepiękny widok szczytów najwyższych gór polskich, które Pan przewodnik omówił krok po kroku. Dodatkowo udostępniono nam lunetę, dzięki której mogliśmy obserwować przepiękną panoramę Tatr z bliska. Punktem kulminacyjnym było jednak zdobycie szczytu Nosal. Strome podejścia i zmęczenie nie przeszkadzały, ponieważ rekompensowały je zapierające dech w piersiach widoki. Wszyscy dotarli na górę, która wznosi się 1206m n.p.m. Podziwiając to przepiękne wzniesienie reglowe w Tatrach Zachodnich, oglądaliśmy rozpościerające się szczyty górskie przed nami. Zeszliśmy inną drogą do Kuźnic. Tam w Spichlerzu i Wozowni -Kolekcja Antoniego Kocyana, podziwialiśmy różne eksponaty m.in. zwierzęta mieszkające w Tatrach.

Trochę zmęczeni ale bardzo dumni z siebie i zadowoleni udaliśmy się na obiad do zakopiańskiego pensjonatu. Środowa lekcja przyrody, historii, archeologii, a przede wszystkim przetrwania była dla nas wszystkich nowością. Była to wycieczka, która wymagała od wszystkich zaangażowania. Serdeczne podziękowania kierowane są w stronę Pani Dyrektor Jadwigi Baran-Stożek, która z wielką chęcią pojechała z nami oraz oczywiście s. Elżbiecie Ciebierze za wiarę, że wszyscy dotrzemy na szczyt. Polecamy taki rodzaj aktywności wszystkim góralom zagórzańskim. Dostrzegajmy i doceniajmy to co nas otacza, bo to nasz mały raj na ziemi, który jest na wyciągnięcie ręki.

 red. K. Wojtyczka

Galeria zdjęć